საქმე ასე იყო: თბილისში ჩამოვედით კვირას ღამის 11 საათზე და რატომღაც ავიტეხეთ რომ გვინდოდა რესპუბლიკის მოედანზე გავლა. ტაქსიდანვე შევნიშნეთ, რომ ხალხი არ იყო დაშლილი, და ტალღები მიდი-მოდიოდა აღნიშნულ ტერიტორიაზე. მე არ ვიცი იქ როგორ გაძლო ზოგმა მთელი დღე, მაგრამ ჩემთვის 45 წუთი იყო მაქსიმუმი. შესაძლოა ჩემი დიდი ზურგჩანთის ბრალიც იყო, მაგრამ ისეთი სასწაული კონტიგენტი იყო რომ მე მგონი ზუგრჩანთის გარეშეც იგივე აზრზე დავრჩებოდი.
რომ მივედი, ჯერ მომესმა გოგო ვოკალისტის ხმა და ფანქ მუსიკა, თითქმის დარწმუნებული ვიყავი რომ კიდევ ვიღაც უხოელი ჩამოიყვანეს, თან ლაინ-აფს ვიხსენებდი სადაც აშკარად არ შემიმჩნევია არაქართველი შემსრულებელი. ცოტა რომ მივუახლოვდი სცენას, უკვე სალიო კორკოტა ვიცანი, მის გვერდით მაქს მაჩაიძე და მიხვდი რატომ მომეწონა მუსიკა ასე ძალიან. იმდენად კარგი შთაბეჭდილება გამომყვა რომ სალიოს შემდეგ ივენთზე წასვლის სურვილიც მექნება (რაზეც აქამდე დიდ ენთუზიაზმს არ გამოვხატავდი).
მაგრამ ჰოი, ხალხებო, რატომ უნდა მიხვიდეთ ნებისმიერ გოგოსთან და დაუწყოთ დაკერვა, გამოცეკვის მცდელობა, უკან გამოკიდება, თვალების გაფართოვება, ქვევიდან ზემოთ თვალიერება, რაღაც სიტყვების წამოსროლა...ან რა აუცილებელია ლუდის ფესტივალზე ყველა რეგიონიდან ჩამოვიდნენ ხეპრე ადამიანები, რომლებმაც ელემენტარული ქცევის წესები არ იციან. დარწმუნებული ვარ რომ სწორედ ამ კონტიგენტის არსებობის გამო არ მივიდა ძალიან ბევრი ადამიანი ფესტივალზე და ისიც ვიცი რომ ორგანიზატორებს სრულებით არ აინტერესებს ჩემნაირების ეს განწყობა, იმიტომ რომ მსგავსი ღონისძიებები ორიენტაცია აღებულია სწორედ ზემოთხსენებულზე.
საბოლოო ჯამში, კიდევ ერთხელ დავასკვენი რომ მსგავს დიდ და უფასო ფესტივალებს არ უნდა ველოდო.
პ.ს.: ლუდი არ დამილევია, თორემ ისე ეჭვი მაქვს მაგაზეც საკმაოდ ბევრი იქნებოდა დასაწერი.
პ.პ.ს: ლუდის ფესტივალი ასეთი ვიცი მე
სააად სემიძლიააააააააააააააა
ReplyDeleteმეტი აღარ დაწერო თორე ზევსი განგირისხდება!