ისევ კრუიზი, ისევ სახურავი ანუ vol.3

ეს უკვე სულ ციცხალი ამბავია, ანუ 26 ივნისის. პრინციპში ინფორმაციულ ვაკუუმში ვიმყოფებოდი რაც მოსალოდნელი იყო იმდენად გასაიდუმლოვდა ახალი ივენთის დეტალები. და სწორედ კვირას, შუადღეზე გავარკვიე რომ თურმე ისევ კრუიზის სახურავის დაპყრობა იყო გამიზნული.
მიუხედავად იმისა, რომ სიახლეები მიყვარს, თავიდან ადაპტაციას საკმაოდ რთულად გავდივარ და ამიტომ ისევ ნაცნობ სიტუაციაში მოხვედრა რაღაც მხრივ მესიამოვნა.
წელს მე მგონი ზაფხული საკმაოდ ადრე და საკმაოდ პროდუქტიულად დაიწყო. რასაკვირველია, სხვა რა უნდა ხდებოდეს თბილისში დღისით, მზისით, თუ არა აქტიური გარუჯვა. მეც ჩემი დიდად მოსაწონი და დამკვიდრებული სოლარიუმიდან გადავინაცვლე აუზზე და შუადღეზე ლაგუნაზე შევიწვი ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით. არც ძვირიანმა კრემებმა მიშველა, არც ვითომ სოლარიუმის რუჯმა, რაც აშკარად დამეტყო საღამოთი და ვინც მნახა, ისინი უსიტყვოდ დამეთანხმებიან. წინა დღეს ჩემი მეგობარი მეუბნებოდა ლაგუნაზე შეზლონგი აღარ იყოო და კვირას ეს 100%ით გამართლდა. მზეს დახამებული ადამიანების ჯგუფს შევუერთდით და რომ ვიგრძენი უკვე ვორთქლდებოდი სასწრაფოდ გამოვეცალე შეზლონგსაც, აუზსაც და ჩემს მეგობარსაც და საღამოსთვის მცირედი მომზადება გადავწყვიტე.
ამ ჯერზე გადავწყვიტეთ მრავალფეროვნებისთვის და ერთგვარი ექსპერიმენტის სახით, ა'სახურავების წინ ცოტა ალკოჰოლით გავჯერებულიყავით და გვენახა იმაზე უკეთ თუ გავერთობოდით ვიდრე წინა ივენთებზე, თან ამდენ-"მთვრალ"-ადამიანს-მთელი-საღამო-ჩემმა-მტერმა-უყურა პრინციპმა გადაჯაბნა და კრუიზთან რომ მივედით, უკვე ამაღლებული განწყობა გვქონდა.
პირველი რაც შესასვლელთან დაგვხვდა იყო რიგი, თან ისეთი საოცარი რიგი, რომელიც არ მცირდებოდა იმიტომ, რომ როგორც აღმოჩნდა აღარავის უშვებდნენ, მოსაწვევებმა აზრი დაკარგა და დაცვაც ისე უხეშობდა რომ თავი რომელიღაც ზე-გლამურნ ივენთზე მეგონა, ბამბა და მისონი მიმიქარავს. ერთია ის თუ რას ეტყვი ადამიანს და მეორე კიდევ ის თუ როგორ ეტყვი. დაცვის უტიფრობა ზღვარს გადადიოდა, თუმცა ერთადერთი რაც სამართლიანად მეჩვენა ის იყო, რომ ნაცნობობა-ძმაკაცობა არ ჭრიდა (თითქმის, გამონაკლისები აშკარად იყო). ჩემი მეგობარი ფოტოებს იღებდა და კინაღამ აპარატი წაართვეს, რა უფლებით უნდა ჩამოერთმიათ არ ვიცი, მაგრამ ფაქტია რომ მცდელობა იყო. მე მგონი რესტორნის დაცვამ თავი პრეზიდენტის დაცვად წარმოიდგინა ამდენი ხალხი რომ დაინახა და თავის მოვალეობას ზედმეტი თავგანწირვით ასრულებდნენ.
უკვე სურვილიც აღარ მქონდა შესვლის ამ ყველაფრის მომსწრე რომ გავხდი, მაგრამ როგორღაც სახურავზე აღმოვჩნდით. მე მგონი ორჯერ მეტი ხალხი იყო ვიდრე წინა ჯერზე. ტუალეტში გოგოები ჯგუფებად შედიოდნენ, ალბათ ბიჭებიც, მაგრამ ამდენი არ დამიფიქსირებია. ბართან მწყურვალი ხალხის რიგი იდგა, პურის რიგები მიმიქარავს. სამაგიეროდ, თითქმის არ იყო წინა ივენთიდან გადმონაშთი "ტუფლებიანი მასტები", არაფერი ეშველა "შპილკებიან" გოგონებს მიუხედავად იმისა რომ დრეს კოდი ქუჩის სტილი უნდა ყოფილიყო. მართალია, არის შემთხვევები როდესაც მეც მივდივარ ივენთზე ჰაი ჰილებით, მაგრამ არა ყოველ ჯერზე და მითუმეტეს არა ისეთ ადგილას სადაც ვიცი რომ რამდენიმე საათი გადაბმულად არ უნდა გავჩერდე, ნამდვილად არ მიღირს სექსუალურობის ხარჯზე ფეხების მოტეხვა და მერე რამდენიმე დღე "მაზოლებზე" წუწუნი.
ექსპერიმენტს რაც შეეხება, გაამართლა, უფრო ენერგიულად ვიყავით, მეტს ვინძრეოდით და სურათებიც უფრო მეტი დაფიქსირდა. მუსიკა კი რატომღაც სულ ერთნაირი იყო, თითქოს სიმღერების თანმიმდევრობაც არ შეცვლილა წინა ივენთების მერე, რაც ბოლოსკენ უკვე მომბეზრდა, მაგრამ ისევ და ისევ პოზიტიურ პოზიციას ავირჩევ და იმედს ვიტოვებ, რომ უფრო მრავალფეროვანი სეტები იქნება მომავალში, ყველაფერი ხომ თავიდანვე იდეალური არასდროს არის.

შეიძლება იყო კიდევ რაღაცეები რისი გაკრიტიკებაც შეიძლება, მაგრამ არ მინდა ამაზე გადავიტანო ყურადღება მხოლოდ იმიტომ, რომ მთავარი მიზანი და ფუნქცია ივენთმა ათიანზე შეასრულა - ჩემთვის ყოველ შემთხვევაში. ხოლო მათ ვისაც ჩემსავით რიგში მოუწიათ ყურყუტი, ან კიდევ საერთოდ ვერ მოხვდნენ გემზე, გირჩევთ არა 3-4 საათით გვიან არამედ 1 საათით ადრე მაინც მიხვიდეთ ივენთზე და პრეტენზიების რაოდენობაც მნიშვნელოვნად დაიკლებს!