(0)6(0)9 - Good Thursday in Tbilisi and Batumi

06.09.

ნოლები მოვაშოროთ.

რა დარჩა?

კარგი, ეს იქით იყოს და ხუთშაბათის პირობაზე საკმაოდ დატვირთული საღამო იქნება თბილისში დღეს და არა მარტო თბილისში, ბათუმშიც.

დიოგენეს კინოკლუბის ჩვენებებს წინა სეზონზეც განვიხილავდი და არც ახლა გამოვტოვებ. დღეს 8 საათზე არა მხოლოდ ერთ, ან ორ, არამედ მთელ "12 განრისხებულ მამაკაცს" იხილავთ. ეს უკვე კლასიკად ქცეული კინო სიდნი ლუმიტმა გადაიღო და მე მგონი ნანახი თუ არა ყურმოკრული მაინც აქვს ყველა კინომოყვარულს. ასე რომ მიხვალთ სპორტის სასახლის უკან, აფაქიძის ქუჩაზე, გადაიხდით 3 ლარს, ამ ფასში აიღებთ რაიმე სასმელს პირი რომ არ გაგიშრეთ და თან კინოსაც უყურებთ. მშვენიერია არა?

8 საათიდან კლუბ Safeშიც შეგიძლიათ შეიაროთ, თუმცა ივენთი 11 საათზე დაიწყება და დილამდე გაგრძელდება როგორც ჩანს. პოსტერიდან გამომდინარე გლამურ ფართი იგეგმება, დაუკრავენ Eke და Fa moUs. ეს უკანასკნელი რას წარმოადგენს არ ვიცი, ან რა საჭიროა ეს განცალკევებული დამწერლობა, Uს გამოყოფა.. რას არ მოიფიქრებს ხალხი ყურადღების მისაქცევად. ერთადერთი რაც მომეწონა იყო ივენთის "კედელზე" დადებული Magicianის ტრეკის ლინკი და თუ მართლა დაუკრავენ "კარგებს და ჩქარებს", აუცილებლად მივალ.

გადავინაცვლოთ "დივანში", სადაც 7 საათიდან ალექსეი ცვეტკოვი და მისით დაინტერესებული საზოგადოება შეიკრიბებიან. სიმართლე გითხრათ, დიდად არ ვიცოდი ამ პიროვნების ვინაობა აქამდე, მაგრამ საკმაოდ პროგრესულ პოეტად წარმომიდგენია, ვინაიდან ევროპულ რადიო თავისუფლებაში მუშაობდა და სავარაუდოდ აზრების ნაკლებობას არ უჩივის. საინტერესო იქნებოდა მისი ნაწარმოებების მოსმენა.

უკვე 11 საათიდან ამავე ლოკაციაზე რეივი დაიწყება იმიტომ რომ Acid Victim და Telewatt დადგებიან მიქშერთან. რაც საუნდქლაუდზე მოვისმინე, საკმაოდ კარგი რემიქსებია, დაბსტეპი ჭარბობს, შიგადაშიგ ელექტროს ჩანართებით. აი ყველამ რომ დიჯეობა დაიწყო ეს უკვე სხვა საკითხია, მაგრამ ამას აღარ განვავრცობ.

კაფე-გალერეაც ერთ-ერთ ოპციად რჩება, ჭარბი ტექნო, შანშიკა და ნიკალაი, ერთი და იგივე ხალხი, ერთი და იგივე გარემო, ბევრი ბარმენი გოგონები და ბიჭგოგოები.

ბათუმი და თბილისი რამ გაყო, სამასრაღაცა კილომეტრმა, ასე რომ ვინც იქ ხართ ან მიემართებით, 9 სექტემბრამდე შეგიძლიათ არტ ფესტივალსაც დაესწროთ, რომელზეც არა მარტო ქართულ კულტურას გაეცნობით უფრო საფუძვლიანად, არამედ ესპანურსაც.

6 საათიდან კი Cocoa Beach ზე დიდი ივენთი იქნება, მოიყრიან თავს ძირითადად ლოკალ დიჯეები და სავარაუდოდ ადგილობრივი მოსახლეობაც იმიტომ, რომ მგონი ბათუმში დამსვენებლების რაოდენობამ კატასტროფულად იკლო, სამაგიეროდ პირდაპირპროპორციულად გაიზარდა მზიანი საათების რაოდენობა, რაც აგვისტოში ჩასულთ გულზე მწარედ გვხვდება, მაგრამ რას ვიზამთ, არ გვჯერა ამ "ბარხატნი" სეზონის და ჩვენი ბრალია, ჩვენი.

Well, let me point out the main gatherings in Tbilisi and also Batumi this evening.

I mentioned one film screening in a cinema club, however I do not think this will be interesting for you, because most probably the movie will be dubbed in Russian language.

On the other hand, you can visit club SAFE starting from 8 p.m. This is in old Tbilisi, Shardeni Street, the big  iron locker door will most definitely attract your attention. The glamour party starts at 11 p.m. with DJ Eke and Fa moUs playing some mixes.

"Divani" on Tabidze Street will welcome a Russian poet Aleksei Tsvetkov at 7 p.m., who has been working in Radio Liberty in Europe and seems to be a very progressive person. Still, if you do not know Russian, there is no point attending this meeting. Nevertheless, if you go there at 11 p.m., you will already find yourself on dubstep event with Georgian young DJs - Telewatt and Acid Victim playing their set. 

Regarding Batumi, an Art festival takes off today and will last until September 9. This will give you the opportunity to discover not only Georgian, but also Spanish culture. You will find exhibitions, musical performances and many more.

Also, today, at 6 p.m. there is a big DJ event on Cocoa Beach (near hotel Marina). I can not say that a lot of people will gather there, because most holiday-makers have already arrived to Tbilisi and their other hometowns, but the music will definitely be waiting for you there.

Cheers!

ბლუზი, ტრანსი თუ ელექტრონიკა?

Uploaded with ImageShack.us

არდადეგებიც დამთავრდა, შემოდგომაც წვიმებით დაიწყო..წვიმა, წვიმა ყველგან.. შესაბამისად ღია ცის ქვეშ ივენთები ჯერ-ჯერობით არ გვეღირსება როგორც ჩანს და ისევ ძველ, კეთილ სახურავებს უნდა შევაფაროთ თავი.

დღევანდელი საღამო დიდად გაგვახარებს-თქო ვერ ვიტყვი. არც არჩევანია მაინცდამაინც მრავალფეროვანი. 

დავიწყებ პაბით Scarlet Sails, რომელიც ლესელიძეზე მდებარეობს და განსაკუთრებით პოპულარულია უცხოელებში. მახსოვს ადრე კარაოკეებს აწყობდნენ, შესაძლოა ახლაც, მაგრამ დღეს აქ ჯგუფი The Natural Born Lovers დაუკრავს. ვისაც მათთვის არც პაბში მოუსმენია და არც მაგთი კლუბში, გეტყვით, რომ ეს არის ქართულ-ამერიკული ბლუზ ბენდი და თანაც ამტკიცებენ რომ საუკეთესოები არიან. ასე რომ, 9ის ნახევრიდან შეგიძლიათ ეს თავად შეამოწმოთ.

"დივანი" ამჯერად ტრანს მუსიკის საღამოს აწყობს. 10 საათიდან Bigcrow, Avatar და  Dimmonoid გაახარებენ ტრანსის მსმენელებს, ალბათ იმიტომ რომ სხვა თითქმის არავინ აკეთებს ტრანსს თბილისში და შესაბამისად რაც არის, იმითი უნდა დავკმაყოფილდეთ (მე არ მეხება, საერთოდ არ მაინტერესებს ეს მიმდინარეობა).

მოგვიანებით უკვე 12 საათიდან კაფე-გალერეაში ლენი და ტროცკი დაუკრავენ. მაგრამ გაფრთხილებთ, სათანადო ალკოჰოლის დოზის გარეშე არ მიხვიდეთ იმიტომ, რომ გუშინ მე ამ ყველაფერს ფხიზელი თვალით ვერ ვუყურე. მიუხედავად იმისა რომ სიხას სეტები ყოველთვის ენერგიულია (გუშინ ვაკოს გარეშე დაუკრა), ვერაფერმა გადაწონა არსებული სიტუაცია და აღარც ცეკვა მინდოდა, არც ლუდი და საერთოდ თავსხმა წვიმაში სეირნობამ მომიყვანა აზრზე.

This Sunday night does not seem to offer a lot of choice in terms of quality entertainment. However, there still are few options.

Let's start with the pub - Scarlet Sails on Leselidze Street, which is usually very popular among foreigners in Tbilisi. Tonight a Georgian-American blues band - The Natural Born Lovers will perform there. They claim to be the best in this genre and actually I guess blues-lovers do like them, so you can listen to them yourself and make your decisions starting from half past eight.

"Divani" on Tabidze street is planning to make a trance party with three DJs - Bigcrow, Avatar and Dimmonoid. Can not really say that this is the best thing you will listen, but it is clear that we do not have a lot of people fond of making trance music, so the choice is not wide. Anyway, if you feel like listening to trance, join Divani from 10 p.m.

And last but not least is Cafe-Gallery, where Lenny and Trotsky will offer quite nice electronic music straight from midnight. Although the music will not disappoint you, make sure to drink some alcohol before you go. You will say thanks to me afterwards.

That's it for today. 

Cheers! 

WE ARE BACK! ზაფხულის ბოლო დღე თბილისში

ერთ-თვიანი პაუზის (ან თუ გინდა დავარქმევ სიზარმაცეს, დასვენებას, არდადეგებს) შემდეგ საბოლოოდ აღვსდექი და მზად ვარ ინფორმატორობა კვლავ შევითავსო, მითუმეტეს რომ მიმკვდარებული აგვისტოს მერე თბილისი როგორც იქნა ხალხით შეივსო, გამოცოცხლდა და შესაბამისად დღეს საღამოს/ღამე ე.წ. სეზონის გახსნა გველის.


აბა მოვემზადეთ!


პირველ რიგში უფრო მასშტაბურ ივენთს გამოვყოფდი, რომელიც 6 საათზე სკეიტ პარკში დაიწყება. ცოტა სკეპტიკურად აღვიქვამ ამ დროს იმიტომ, რომ ორგანიზატორების და თვითონ დიჯეების გარდა ამ დროს არასდროს არავინ არის ხოლმე დანიშნულების ადგილზე. მიუხედავად ამისა, ივენთის ვოლზე ირწმუნებიან ზუსტად დროზე დაიწყებაო. ნუ თუ სხვა საქმე არ გაქვთ, რატომაც არა. რაც ადრე და რაც მეტი, მით უკეთესი. რაც შეეხება ლაინ-აფს, თემატურად ახლოსმდგომი ადამიანები დაუკრავენ: ტომასი, ლაშა კრაფტი, Solar Eclipse, Forest, Stimmhalt. დასრულების დრო არსად მითითებული არაა, თუმცა თუ იმას გავითვალისწინებთ რომ აფთერ-ფართი არის "დივანში" და იწყება 11 საათზე, ესეიგი სკეიტ პარკში ყველაფერი 10 საათისთვის დამთავრდება. ვისაც არ ეყოფა მუსიკის დოზა, უკვე კლუბურ გარემოში შეგიძლიათ მოუსმინოთ ტომასს და სოლარ ეკლიპსს.


ვინაიდან "დივანი" ვახსენე, აქვე ავღნიშნავ კიდევ ერთ ივენთს, რომელიც აქ 9-ის ნახევარზე დაიწყება. ეს იქნება ვიკეას და ოთოს დუეტი. რამდენადაც მსმენია, ვიკეა საკმაოდ ნიჭიერი შემსრულებელია, თუმცა როგორც ვხვდები იმდენად არ იქნება ორიგინალი სიმღერები, რამდენადაც ქავერები. ჯაზი, ალტერნატივა და საინტერესო ინტერპრეტაცია - აი ეს დაგხვდებათ წესით მათ ივენთზე.


გახსოვთ "პაპრიკა" ლერმონტოვის ქუჩაზე? (პურ-პურთან). ახლა იქ ბარ ლაბორატორიუმი ფუნქციონირებს. მართალია სულაც არ არის თითქოს საკლუბო გარემო, მაგრამ იმდენად მომწონს მისი აურა, რომ სიამოვნებით წავიდოდი დღეს ბაჩოს და სიხას სეტზე. დიახ, ეს დუო სწორედ კაფე გალერეას რეზიდენტები არიან. სიხა აგვისტოში ბათუმის ბევრ ივენთზე შემომხვდა და არასდროს გაუცრუებია იმედი, ბაჩოს და მისი ტანდემიც ენერგიულია და 8 საათზე იწყება.


კაფე-გალერეაც გამოცოცხლდა და დღეს ისევდაისევ ბაჩო და თომა აღმოჩნდებიან მიქშერთან 12-ის ნახევრიდან.



ვეჭვობ საკმაოდ ბევრს დააინტერესებს ბოლო და გემრიელ ლუკმად შემოტოვებული ივენთი - მთაწმინდის პარკში 10 საათიდან ღამის 2-მდე Greenbeam&Leon დაუკრავენ. 


მუსიკალური მხრივ დამეთანხმებით საკმაოდ ნორმალური არჩევანია.
რაც შეეხება, კინომოყვარულებს, კინო სახლმა განაახლა ფილმების ჩვენება და 6 საათზე მხოლოდ ერთ ლარად შეგიძლიათ იხილოთ კიმ კიდუკის "ცუდი ბიჭი" (ნეტა არსებობს "კარგი ბიჭის" ცნება სადმე)?


ჰევ ფან და გააპარასკევეთ ბოლომდე.

what happens in the CORNER

ხუთშაბათს, 7 ივლისს ერთმა ივენთმა დამაინტერესა, რომელიც ე.წ. კუთხის ბარში ანუ The Corners Bar-ში იყო დაგეგმილი. ბარი ქიაჩელზე მდებარეობს და იმ ტერიტორიაზე სეირნობისას არაერთხელ შემინიშნავს თუმცა თითქმის გამუდმებით ცარიელი. ამ შემთხვევაში ეკალა, Vako Key, Solar Eclipse, The Forest ლაინ-აფი საკმაოდ დამაინტრიგებლად ჟღერდა, თუმცა გამიკვირდა რომ ასე ადრე - 7 საათზე იწყებოდა. სადღაც 8 საათისთვის ადგილზე ვიყავით. თავიდან მხოლოდ რამდენიმე ადამიანი იყო, ძირითადად დიჯეები და მათი მეგობრები, თუმცა ვინაიდან ადრე იყო ყველაფერთან ერთად, ლუდები და წვენები ავიღეთ და მოთმინებით დაველოდეთ გახურებას.

სამწუხაროდ, დრო გადიოდა, ხალხი კი არ ჩანდა, ხოლო ვინც იყვნენ ყველა ერთმანეთს იცნობდა და შესაბამისად მე და ჩემი მეგობარი თავს ზედმეტებად ვგრძნობდით. რათქმაუნდა ესეთი გარემოცვა არასდროს მიშლის ხელს გავერთო და მუსიკას მოვუსმინო ან თუნდაც ვიცეკვო, მაგრამ მაინც - თავს ზედმეტებად ვგრძნობდით. 10 საათისკენ ხალხმა დაიწყო მომრავლება, მაგრამ ისევ მეგობრების მეგობრები მოვიდნენ, რომლებმაც საბოლოოდ ჩვენი ადგილებიც დაიკავეს, რადგაც ბევრნი იყვნენ, ჩვენ კი მხოლოდ ორნი. ყველაზე საინტერესო ისაა, რომ ის დრო რაც ბარში გავატარეთ, არავინ ცეკვავდა, ძირითადად საუბრობდნენ, სვამდნენ და ერთმანეთის მოკითხვაში იყვნენ. მუსიკაც არ იყო ისეთი რომ მაინცდამაინც განძრევა მოგინდებოდა, ასე რომ 10 საათისთვის კარები გამოვიხურეთ და სახლებისკენ გავეშურეთ.

კიდევ ერთხელ რა მატყუარაა ფეისბუქის სტატისტიკა, ივენთის ფეიჯზე 180 ადამიანს ჰქონდა დასწრებაზე თანხმობა მიცემული და კიდევ ასზე მეტი "მეიბი"ში ითვლებიდა, მაგრამ რად გინდა. ერთადერთი იმაზე დამწყდა გული რომ The Forest-ზე არ დავრჩი, დარწმუნებული ვარ ბაჩი ძალიან გაახურებდა ყველაზე ზარმაც აუდიტორიასაც კი.

რა მოხდა 2 ივლისს ანუ ჰამბურგერები ხარისხიანი მუსიკის ნაცვლად

ცხადია, რომ გადარეული პარასკევის შემდეგ ცოტა ამოსუნთქვაა საჭირო , ამიტომ შაბათს როგორც კი არაღუბელსამოფარებული მზე შევნიშნე, ლაგუნაზე წავედი. მგონი ადრე ერთხელ აღვნიშნე რომ საკმაოდ მიჭირს ახალ სიტუაციასთან ადაპტირება, ლაგუნაზე კი წლებია დავდივარ და შესაბამისად ჩემს კალაპოტში ვგრძნობ თავს. აი თბილისში რა ხდება თუ გაინტერესებთ, ეს საუკეთესო ადგილია როგორც ხალხის სანახავად, ისევე ამბების მოსასმენად. ყოველ შემთხვევაში, შაბათ-კვირაობით ჩემს გარშემო მყოფი ადამიანები იმედია დიდი ინტერესით არ აყურადებენ ჩემს თავგადასავლებს, თორემ რაღაც-რაღაცეებს ნამდვილად მოკრავდნენ ყურს.
შოკში ვვარდები ხოლმე ქუსლებზდე (თანაც შპილკებზე!) ამხედრებულ თავ-აწეულ, უაკანლის ქნევით მოსიარულე გოგონებს რომ ვხედავ, შემომხედეთ-რა-მაგარი-ნაშა ვარ გამომეტყველებით. ერთხელაც ფეხი რომ აუსხლდეთ ან კიბეზე ჩამოგორდნენ და გრძელი ცხვირები დაიტეხონ, ნეტა ისევ ისეთი თავდაჯერებულები იქნებიან? აუზია თუ რედისონის მისაღები წვეულება?

ერთი სიტყვით, ისეთი მზე იყო, რომ ჯერ მარჯვენა მხარი ამეწვა, მერე ლოყა დამეჭიმა, მაგრამ როგორც გამოუსწორებელი ხამი, რომელიც მთელი სამუშაო კვირის განმავლობაში ოფისიდან ცხვირს ვერ ყოფს გარეთ, 6 საათამდე გავძელი და სახლისკენ გზაში უკვე აწითლებული ვიყავი და მაისურის გახდაზე ვიცრემლებოდი. საკუთარ მაგალითზე ვიცი, რომ სანამ პირადად არ გამოცდი ამ სიმწარეს, მანამდე არ დაიჯერებ და მე-მაინც-არ-დავიწვები იდეა-ფიქსი იბოგინებს ტვინში, მაგრამ მერამდენედ? ხომ შეიძლება ოდესმე არ გაიმეორო წარსული შეცდომები? არა, ეს მხოლოდ ილუზიაა..შეცდომები მეორდება და ნეტა ეს მხოლოდ აუზზე ან ზღვაზე მზის დაკვრით შემოიფარგლებოდეს, რაღა გვიჭირდა.

აუზის მერე კრემებ-წასმული (სიწითლის დაფარვის მცდელობა) მეგობრებთან წავედით. თურმე არაფერი არაა იმაზე ცუდი და საშინელი ასატანი ბიჭს რომ პათოლოგიური სიმთვრალე აქვს, ყველანაირი კონტაქტის სურვილი დაგეკარგება და ერთი სული გექნება როდის ჩამოიშორებ თავიდან მომავალში ნახვის ყველანაირი უპერსპექტივობით. იმ შაბათს გიო კუკულაძე აკა კუკულსკი უკრავდა ანტიდოტში და ვინაიდან მთელი კვირა აქტიურად აპიარებდა თავის ივენთს, ღამის 1 საათისთვის სწორედ ისევ ანტიდოტში აღმოვჩნდით, მაგრამ ძალიან ვინანე დროის გაფლანგვა ამ მეგა-ფეილისთვის. ჯერ ხომ 5 კაცი იყო კლუბში, იქიდან არავინ ცეკვავდა, მერე რაღაც საშინელი ლათინო-ჰიტები თუ რაღაც გაურკვეველი ჯიშის და წარმომავლობის მუსიკა ისმოდა და იმისი მოსმენაც კი მაზოხიზმი იყო, არათუ ცეკვა. ერთი-ორჯერ ვეცადე მიმეყურადებინა, მაგრამ ამაოდ, შესაბამისად ნახევარი ღამე არა ანტიდოტში, არამედ ზევით, მის კიბეებზე გავატარე ამხანაგთან საუბარში. შემდეგ აღმოვაჩინეთ, რომ მოგვშივდა და ვინაიდან მაკდონალდსი ორ ფეხის ნაბიჯზეა, სარკმელიდან მივეცით შეკვეთა. რაც გვინდოდა ანუ ჩიქენ ნაგეტსის მომზადებას 3 წუთი სჭირდებოდა, იმდენად დიდ დროდ გვეჩვენა, რომ უკვე მზა ჰამბურგერები ავიღეთ და სადღაც თიბილისი ბანკის ცენტრალურ ფილიათან ჩამოვსხედით. გინდა 2 ჰამბურგერი გიჭამია და გინდ კიტრი, არანაირი განსხვავება, ვერაფრით ვერ დავნაყრდით. სანამ მომდევნო გეგმებს მოვიფიქრებდით, ვიღაც აზერბაიჯანელები მოგვადგნენ და რათქმაუნდა ჩვენდა უკითხავად შეეცადნენ პირად სივრცეში შემოჭრას და ჩვენს გვერდით დაბანაკებას. შემდეგ, რომ გამოვეცალეთ უკან გამოგვყვნენ და მარტო რომ ვყოფილიყავი ალბათ გული წამივიდოდა ისეთი საშინელი ტიპები იყვნენ..ბინძური, შავი, აუტანელი...სამწუხაროა რომ ღამის თბილისში მსგავსი ინციდენტებისთვის თავის არიდება თითქმის შეუძლებელია.

რა ხდებოდა ველოდრომზე Second Life Fest

ივნისი ნამდვილად დატვირთული თვე იყო სხვადასხვა ღონისძიებებით. ამჯერად 5 ივნისს დავუბრუნდები და Second Life Festival-ს გავიხსენებ.

ივენთი თავდაპირველად 4-ში ანუ შაბათს იყო დაგეგმილი. ვინაიდან შარშან ჭიათურაში ვერ მოვახერხე წასვლა (ვისაც არ გსმენიათ, იგივე ფესტივალის პირველი ადგილმდებარეობა სწორედ ჭითურაში გახლდათ), ამიტომ წელს ველოდრომზე წასვლა უმიზეზოდ გადავწყვიტე. რკინიგზელთა სახლის ბაღში ცოტა ხნით შევიკრიბეთ, მაგრამ თანდათან ცას ფერი შეეცვალა და 6 საათისთვის კინაღამ უკუნეთი სიბნელე ჩამოწვა, მერე კი ისეთი თავსხმა წვიმა წამოვიდა, თავის შეფარებამაც არ გვიშველა და საკმაოდ გავილუმპეთ. ამასობაში მობილური ინტერნეტის საშუალებით ფეისბუკზე დაწერილ სიახლეებს ვამოწმებდით, აღმოჩნდა რომ რამდენიმე ადამიანი ადგილზე იმყოფებოდა და წყდებოდა ფესტივალის ჩატარება-გადადების ამბავი, საბოლოოდ 8 საათისთვის გაირკვა რომ ივენთი მეორე დღეს ანუ კვირას გადაიტანეს.

საბედნიეროდ, არც კვირას მქონდა რამე დაგეგმილი. 6 საათის ნაცვლად ივენთის დაწყების დრო 3 საათი იყო და ჩვენც დიდად არ დაგვიგვიანია მისვლა, მითუმეტეს რომ მზიანი ამინდი არ იყო და ველოდრომზე დახრუკვა არ გველოდა. ადგილმდებარეობა რთული მისაგნები არ აღმოჩნდა, წინასწარ დაიწერა, რომ თვითონ სფოთზე მოწევა აკრძალული იქნებოდა. ძალიან დამაეჭვა რომ ამას ვინმე გაითვალისწინებდა, მითუმეტეს თუ ქართველების წესებდაუმორჩილებებს გავიხსენებთ და სასიამოვნოდა გაკვირვებულიც კი დავრჩი რომ დაცვა მკაცრად აკონტროლებდა სიტუაციას და შესაბამისად ფაქტიურად ყველა იქ მყოფი საზღვრებს გარეთ იკმაყოფილებდა ნიკოტინის მოთხოვნილებას, მათ შორის მეც.

მიუხედავად იმისა, რომ საკმაოდ ადრე მივედით, ივენთი დაწყებული იყო, ხალხი კი არ მოდიოდა. იტყვით ალბათ, რაოდენობა ხარისხს არ განსაზღვრავსო, მაგრამ როდესაც იცი რომ ასეთი ფესტივალი ტარდება (თუმცა ერთდღიან ღონისძიებას მეც ფესტივალს ნაკლებად დავარქმევდი), რომელიც უფასოა და თან ადგილმდებარეობაც მოსახერხებელი და ნოვატორულია, მერე დაფიქრდებო იმაზე, აბა რა სურს ხალხს და როგორი ღონისძიებები დააინტერესებთ თუ ასეთი არა.

ალკოჰოლის დანაკლისს იქ მყოფნი ლუდით ვივსებდით, თუმცა არჩევანი ორგანიზატორებმა მხოლოდ ქარვაზე შეაჩერეს, ისიც საკმაოდ თბილზე და შესაბამისად წყურვილი დიდად დავიკმაყოფილე მეთქი, ვერ ვიტყვი, თუმცა ფასები საკმაოდ მისაღები იყო.

ძალიან დიდი ხანი დასჭირდა ხალხს გასახურებლად და მხოლოდ ჩამობნელების შემდეგ თუ დაიწყო მოძრაობა. დიჯეების პროგრამა საკმაოდ მრავალფეროვანი იყო, განათება - შთამბეჭდავი. პირველი არხის წამყვანი თითქმის მთელი საღამო ადგილზე ტრიალებდა და შიგადაშიგ იქ მყოფებთან კომენტარებს წერდა, მეც კი მომწვდა და თავის არიდება უკვე გვიანი იყო, ასე რომ მაივიდეოზე ამავე ივენთის სიუჟეტში თვალის შევლება შეგიძლიათ.

შემდეგი "მეორე სიცოცხლე" ამ შაბათ-კვირას უკვე წყალტუბოში იგეგმება. ძალიან მინდა არ გამოვტოვო, თუმცა იმდენად არ ვემეგობრები დიდ მანძილზე მგზავრობებს (გადაფრენები არ იგულისხმება) რომ შეიძლება სამწუხაროდ დავაკლდე.

ეს კი ფოტო მასალა:

რა მოხდა სახურავზე, vol 1

ეს დაიწყო 30 მაისს. ერთი ჩვეულებრივი კვირა დილის გათენებით. არაფრით განსხვავებული კვირა არ იყო, უბრალოდ თბილოდა და სახლში გაჩერება მთელი დღე ჩემნაირ მთელი კვირის განმავლობაში გადაქანცულ ადამიანსაც კი გულზე შემოეყრებოდა.
წინა რამდენიმე დღის განმავლობაში აქტიურად შეარდებოდა (არ შეიმჩნიოთ ფეისბუქური ტერმინოლოგია, მაინც ბოლოს ყველა გზა იქით მიდის) Roof Sundayz ივენთი, საკმაოდ გასაიდუმლოებული და დამაინტრიგებელი დახასიათებით, ანუ ადგილი ბოლო დღემდე გასაიდუმლოებული იქნებოდა, ისევე როგორ ლაინ-აფი. ერთადერთი რაც ინტერესს იწვევდა იყო ბევრი საერთო მეგობრის ეთენდინდი და ისევ და ისევ ღია ცის ქვეშ ჩატარების ხიბლი, ანუ სადღაც სახურავზე.
თბილისში რომ ბევრი ივენთისთვის განკუთვნილი სახურავი არ გვაქვს, ამას მაშინვე მივხვდი, როგორც კი ვეცადე გამეხსენებინა მსგავსი ადგილები. და მაინც, ვორჭოფობდი წასვლის თაობაზე, რომ არა ერთი კომენტარი ჩემი-ისევ-და-ისევ-ფეისბუქ-მეგობრისგან, რომელმაც ჩემი საყვარელი სიმღერის ბმულზე დამიწერა კომენტარი რომ სწორედ მის დაკვრას აპირებდა საღამოთი. ივენთი 3 საათზე იწყებოდა და ღამის 12-ის ნახევრამდე უნდა გაგრძელებულიყო. ვინაიდან მიჩვეულები ვართ საწყისი დროების დიდი ამპლიტუდით ვარირებას და თან ამასთან ერთად აშკარად არ უწყობდა მზე ხელს სახურავზე ყოფნას (გასარუჯად ამსვლელებს ხომ არ მივეკუთვნებით), ამიტომ 6 საათის შემდეგ გავედი სახლიდან. ექსპრომტად მეორე მეგობარს შევხვდი, სანამ ველოდი რუსთაველზე ბევრი წრე დავარტყი, ქვევიდან, ზევიდან, პარალელური ქუჩებიდან, ყველა მხრიდან და საბოლოოდ სასტუმრო "თორის" შესასვლელთან მოსაწვევების გარეშე მივედით. ჩემი ფეისბუქის-მეგობარი-დიჯეი ჯერ არ ჩანდა, დაცვა კი ზედმეტად კეთილმოსურნე ჩანდა და რომ გაიგო წუთი წუთზე მოსაწვევი გვექნებოდა, მის გარეშე შეგვიშვა (ეს კეთილმოსურნეობა ეჭვი მაქვს ალკოჰოლის ჭარბად მოხმარებამ გამოიწვია, მაგრამ მთავარი ხომ მაინც შედეგია).
პირველი შთაბეჭდილება იმაზე უკეთესი იყო ვიდრე მოველოდი. არა-ვაკანდური-ყოფილ-ნაით-ოფისური-სახეები უკვე ქმნიდა იმის წინაპირობას რომ აქ საკმაოდ დიდხანს დავრჩებოდი. მუსიკაც სასიამოვნოდ ვიბრირებდა. წინა პოსტში რომ წმინა რიტუალი ვახსენე, იმის გარეშე მივედით და შესაბამისად წყურვილი მკლავდა, ბართან დიდი რიგიც არ იყო და ვოდკა+XL მოვითხოვე. ჩემს გვერდით ორი ბიჭი იდგა, სავარაუდოდ ბარმენის ნაცნობები, ან უბრალოდ შედარებით ცნობადი სახეები. ტენდენციურმა ბარმენმაც არც აცია, არც აცხელა, 3 პლასტმასის ჭიქა გვერდიგვერდ დადგა, ორში ნორმალური და თანაბარი რაოდენობის ალკოჰოლი ჩაასხა, ერთი კი იმის ნახევარი, შემდეგ დაამატა XL და რასაკვირველია ის მესამე ჭიქა მე გადმომცა. არ ვიყავი ეტყობა გახურების ხასიათზე და გამოვართვი (თბილისი ხომ პროვინციული ქალაქია, აჰა თქვენ ერთ-ერთი დამადასტურებელი მაგალითი).
ასე იყო თუ ისე, დრო გადიოდა, ხალხის რაოდენობა შესაბამისად იზრდებოდა, მუსიკა კიდევ უფრო უკეთესი ხდებოდა, ზოგიერთ დიჯეის პირველად მოვუსმინე, სანდერსა დამამახსოვრდა, Ujin Ray, გიო ბებიავა, ზუკამ კეთილი ტრეკები დაუკრა (მაგრამ ის მაინც არა, რასაც დღისით შემპირდა), სუმომ კი ფალკე გაიხსენა და ჩემი სრული აჟიტირება გამოიწვია. ფრედი ხომ პირველი ალტერვიზიის მერე ჩემი აბსოლუტური ფავორიტი გახდა და დიდი იმედი მაქვს თუ ისევ თბილისში არა, სადმე, მსოფლიოს რომელიმე კუთხეში მექნება ბედნიერება მოვუსმინო. იყო რამდენიმე არა გამორჩეული დიჯეიც,
ადგილიდან განძრევა რომ არ მოგინდებოდა, მაგრამ ნუ მაქსიმალისტობას უკან მოვიტოვებ და პოზიტიურ განწყობას ვინარჩუნებ.

ბევრი ნაცნობი დავაფიქსირე, ბევრი უცნობი ნაცნობი გახდა. ორგანიზება ივენთს აშკარად არ აკლდა, რაც გეგეშას დამსახურება იყო და იმდენად კმაყოფილი წამოვედი, რომ 100%-ით ვიცოდი შემდეგ ივენთს არ დავაკლდებოდი. წინასწარი ინფოს მიუხედავად, აღმოჩნდა რომ სახურავები ქართველი დიჯეების მუსიკით მხოლოდ ორ კვირაში ერთხელ შეიმოსება.
და ისევ რამდენიმე ფოტო შემთხვევის ადგილიდან:

ამასობაში კიდევ ორი Roof ჩატარდა, თუმცა ამაზე ცალკე და ოდნავ მოგვიანებით.
და ბოლოს ის რასაც აუცილებლად უნდა მოუსმინოთ: